tag:blogger.com,1999:blog-36956386273922940132024-02-20T13:01:06.722+02:00poemiusΑς μιλήσουμε με στίχουςpoemiushttp://www.blogger.com/profile/04247961311595620558noreply@blogger.comBlogger60125tag:blogger.com,1999:blog-3695638627392294013.post-68823814174668935472011-01-29T22:35:00.003+02:002011-01-29T22:45:55.919+02:00Έμπειρη άγνοια<span style="font-family: georgia;">Στο πίσω κάθισμα,<br />κολλημένος στο τζάμι<br />σε ρώτησα<br />γιατί το φεγγάρι μας ακολουθεί παντού.<br />Δε νομίζω να κατάλαβα<br />ποτέ μου το γιατί.<br />Και να που τώρα<br />πρέπει να απαντήσω κι εγώ<br />στην ερώτηση αυτή.<br />Γιατί το φεγγάρι μας ακολουθεί παντού<br />παγερό και όμορφο<br />όπως τα πάθη και οι πόθοι μας....<br /></span>poemiushttp://www.blogger.com/profile/04247961311595620558noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3695638627392294013.post-2826796615295786832010-05-29T00:19:00.003+03:002010-05-29T13:04:55.877+03:00Μέσα από το βάλτο<span style=";font-family:georgia;font-size:100%;" >Το αγαπημένο του παιχνίδι<br />ήταν να ξαπλώνει δίπλα μου<br />στην άμμο,<br />κοιτώντας το Θεό,<br />παριστάνοντας το Θεό...<br />Έδινε πνοή σε κάθε σύννεφο.<br />Το μετέτρεπε σε άνθρωπο,<br />σε ζώο, σε καθετί<br />χαρίζοντάς του μια ιστορία.<br />Πώς να του πω τώρα<br />ότι ο καιρός πέρασε και<br />η παραλία των παιδικών μας χρόνων<br />δεν υπάρχει πια?<br />Πώς να του εξηγήσω<br />ότι οι μαύρες κηλίδες στον ουρανό<br />δεν είναι σύννεφα?<br />Πώς να του μαρτυρήσω<br />ότι όσο κι αν τις κοιτά<br />όσο κι αν φυσήξει ο άνεμος<br />οι βόμβες δε θα μεταμορφωθούν ποτέ<br />σε περιστέρια.</span>poemiushttp://www.blogger.com/profile/04247961311595620558noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3695638627392294013.post-5987192906388096892008-12-02T00:07:00.002+02:002008-12-02T00:08:35.548+02:00Για τις μέρες που φοβάμαι<span style="font-family:georgia;">Σα φοβηθώ,<br />βγαίνω για μια ασυνήθιστη<br />βόλτα.<br />Όχι μόνος.<br />Με το 'να χέρι κρατώ σφιχτά<br />ένα δειλό παιδάκι,<br />με τ' άλλο στηρίζω αδιάκοπα<br />ένα θλιμμένο γέρο.<br />Μαζί γυρνάμε<br />στα μέρη που πήγαμε<br />και σ' εκείνα που θα πάμε.<br />Κι όλο μου λεν<br />τα όνειρά τους.<br />Ο ένας χαμογελώντας<br />κι ο άλλος κλαίγοντας.<br />Που και που<br />γονατίζω στο χώμα<br />για να θάψω τα όνειρα<br />που βαραίνουν το παιδάκι<br />για να γλείψω τα όνειρα<br />που φτύνει ο γέρος.</span>poemiushttp://www.blogger.com/profile/04247961311595620558noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3695638627392294013.post-26872364279819792422008-12-01T17:58:00.002+02:002008-12-01T18:02:31.307+02:00Μοιάζεις με...<span style="font-family: georgia;">Μεταμφιεσμένη κατάρα<br />στο θεατρικό ενός εφιάλτη.<br />Θολή εικόνα<br />στους δρόμους που περπάτησα.<br />Πνιγμένη ανάμνηση<br />μες στα δάκρυα που εξατμίστηκαν.<br />Ηχώ που σβήνει βασανιστικά<br />στους γκρεμούς που σκαρφάλωσα.<br /><br /></span>poemiushttp://www.blogger.com/profile/04247961311595620558noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3695638627392294013.post-59647985942185985052008-11-15T00:55:00.002+02:002008-11-15T00:57:57.338+02:00Για τις μέρες που λυγίζω<span style="font-family: georgia;">Ο γιος μου με ρώτησε<br />τι είναι η ποίηση.<br />Αφού βασάνισα το μυαλό μου<br />για μερικά χρόνια, του απάντησα:<br />"Μόλις γεννηθείς θα σου πω"<br /></span>poemiushttp://www.blogger.com/profile/04247961311595620558noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3695638627392294013.post-33244362704927327742008-11-14T21:56:00.009+02:002008-12-02T12:53:56.567+02:00Το παραμύθι ενός χρυσόψαρου<span style="font-family:georgia;">...ανήμπορο πια να αναπνεύσει</span><br /><span style="font-family:georgia;">έστρεψε το βλέμμα του</span><br /><span style="font-family:georgia;">προς τον καλό του φίλο</span><br /><span style="font-family:georgia;">χαρίζοντάς του το τελευταίο του</span><br /><span style="font-family:georgia;">"ελεύθερο" χαμόγελο.</span><br /><div style="text-align: right;"><span style="font-style: italic;font-family:georgia;" >"Θα δραπετεύσω από</span><br /><span style="font-style: italic;font-family:georgia;" >το μικρό μας ενυδρείο</span><br /><span style="font-style: italic;font-family:georgia;" >καλέ μου φίλε,</span><br /><span style="font-style: italic;font-family:georgia;" >πολύ σύντομα,</span><br /><span style="font-style: italic;font-family:georgia;" >βρήκα επιτέλους την έξοδο"...</span><br /><div style="text-align: left;"><span style="font-family:georgia;">..."δεν μπορεί να είναι ψέμα</span><br /><span style="font-family:georgia;">(αδυνατούσε να τρέξει)</span><br /><span style="font-family:georgia;">τόσο πολύ πονάει η ελευθερία?"</span><br /><span style="font-family:georgia;">σκέφτηκε και κατέρρευσε μεμιάς</span><br /><span style="font-family:georgia;">ανήμπορο πια να αναπνεύσει...</span><br /><div style="text-align: right;"><span style="font-style: italic;font-family:georgia;" >..."πρέπει να βρω και τη δύναμη</span><br /><span style="font-style: italic;font-family:georgia;" >να βγω από αυτή την έξοδο </span><br /><span style="font-style: italic;font-family:georgia;" >να ελευθερωθώ για πάντα",</span><br /><span style="font-style: italic;font-family:georgia;" >και σκαρφάλωσε με ορμή</span><br /><span style="font-style: italic;font-family:georgia;" >πάνω στον ανίκητο βράχο...</span><br /><div style="text-align: left;"><span style="font-family:georgia;">...εκεί που πάντα ονειρευόταν,</span><br /><span style="font-family:georgia;">δεν το είχε ονομάσει ποτέ</span><br /><span style="font-family:georgia;">μόνο το ζούσε κάθε φορά που</span><br /><span style="font-family:georgia;">κολλούσε τα μάτια του στο παγωμένο γυαλί</span><br /><span style="font-family:georgia;">"μα, δεν μπορεί να είναι ψέμα"...</span><br /><div style="text-align: right;"><span style="font-style: italic;font-family:georgia;" >...δε σκεφτόταν τίποτα άλλο πια</span><br /><span style="font-style: italic;font-family:georgia;" >πάνω σ'αυτόν τον βράχο<br />μόνο άκουγε την καρδιά του</span><br /><span style="font-style: italic;font-family:georgia;" >που κόντευε να σπάσει</span><br /><span style="font-style: italic;font-family:georgia;" >μέχρι που βγήκε στον απέραντο βυθό...</span><br /><div style="text-align: center;"><br /><div style="text-align: left;"><span style="font-family:georgia;">...ο βυθός ο "απέραντος", όμως</span><br /><span style="font-family:georgia;">ήτανε -δυστυχώς- το δωμάτιο μου</span><br /><span style="font-family:georgia;">και γρήγορα κατάλαβε</span><br /><span style="font-family:georgia;">πως η ελευθερία του δε βρισκόταν</span><br /><span style="font-family:georgia;">εκεί που πάντα ονειρευόταν...</span><br /></div><br /></div></div></div></div></div></div>poemiushttp://www.blogger.com/profile/04247961311595620558noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3695638627392294013.post-7408024428555441872008-10-26T13:35:00.003+02:002008-10-26T13:40:41.944+02:00Τι σου θυμίζει τούτη η σιωπή?<span style="font-family: georgia;">Όλα τα όνειρά μου<br />- τα ανεκπλήρωτα -<br />τα στρίμωξα σ' ένα μικρό κουτί<br />και το κουβαλώ πάντα μαζί μου.<br />Όταν πονάω<br />το ανοίγω κρυφά<br />και γιατρεύω τις πληγές μου.<br />Μόνο που το κουτάκι<br />γέμισε<br />και δε χωράνε πια<br />άλλα όνειρα.<br /></span>poemiushttp://www.blogger.com/profile/04247961311595620558noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3695638627392294013.post-16516831604363352272008-10-25T11:30:00.004+03:002008-10-25T11:40:38.187+03:00Άγγελοι Με Εικόνα Ανθρώπινη<span style="font-family: georgia;">Η αγκαλιά δεν έχει νοημοσύνη<br />κι όμως ποτέ δεν την κοιτάς αμήχανα<br />διότι είναι άγγελος.<br /><br />Το δέντρο στέκει καθηλωμένο στη γη<br />κι όμως ποτέ δεν το λυπάσαι<br />διότι είναι άγγελος.<br /><br />Η σελήνη κι αν λάμπει είναι τυφλή<br />κι όμως κρυφά τη θαυμάζεις<br />διότι είναι άγγελος.<br /><br />Το όνειρο δε μίλησε ποτέ<br />κι όμως πιστά το ακούς<br />διότι είναι άγγελος.<br /><br />Η καρδιά δεν έχει ακοή<br />κι όμως ποθείς να της μιλήσεις<br />διότι είναι άγγελος.<br /><br />Ο άγγελος αλλάζει μορφές<br />για να τον νιώθεις κοντά σου<br />διότι είσαι άνθρωπος.<br /></span>poemiushttp://www.blogger.com/profile/04247961311595620558noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3695638627392294013.post-40444467318388732632008-07-12T02:25:00.002+03:002008-07-12T02:41:45.652+03:00Σημειώσεις<span style="font-family: georgia;">Σημείωση πρώτη :<br />Είμαι </span><s style="font-family: georgia;">δυστυχισμένος <o:p></o:p></s><span style="font-family: georgia;"> !</span><br /><span style="font-family: georgia;">Όταν οι ώρες μου ακροβατούν</span><br /><span style="font-family: georgia;">στο νήμα της δημιουργίας,</span><br /><span style="font-family: georgia;">οι μέρες κυλάνε κενές.</span><br /><br /><span style="font-family: georgia;">Σημείωση δεύτερη :</span><br /><span style="font-family: georgia;">Φοβάμαι !</span><br /><span style="font-family: georgia;">Όταν τα όνειρά μου φανερώνονται</span><br /><span style="font-family: georgia;">μόνο στο φως της αυγής,</span><br /><span style="font-family: georgia;">το σκοτάδι πολλαπλασιάζεται.</span><br /><br /><span style="font-family: georgia;">Σημείωση τρίτη :</span><br /><span style="font-family: georgia;">Υπάρχω !</span><br /><span style="font-family: georgia;">Όταν η αναπνοή μου κλέβει</span><br /><span style="font-family: georgia;">το οξυγόνο του κόσμου,</span><br /><span style="font-family: georgia;">άθελά μου σφυρηλατώ το μέλλον.</span><br /><br /><span style="font-family: georgia;">Σημείωση τέταρτη :</span><br /><span style="font-family: georgia;">Ελπίζω !</span><br /><span style="font-family: georgia;">Όταν τα σύννεφά μου σκεπάζουν</span><br /><span style="font-family: georgia;">τη λάμψη των αστεριών, εκείνα</span><br /><span style="font-family: georgia;">δεν μπορούν παρά μόνο να υπόσχονται.</span><br /><span style="font-family: georgia;"> </span><br /><s style="font-family: georgia;"><span style="font-size: 12pt;"></span></s><span style="font-family: georgia;">Σημείωση πέμπτη :<br />Αγαπώ !<br />Όταν η ψυχή μου έπαψε<br />να χωρίζεται σε ημισφαίρια,<br />φωτίστηκε αενάως.<br /><br />Σημείωση έκτη :<br />Είμαι ευτυχισμένος !<br />Όταν δεν το νιώθω,<br />χρησιμοποιώ απλά<br />την "εις άτοπον απαγωγή".<br /></span><s style="font-family: georgia;"><span style="font-size: 12pt;"><br /></span></s>poemiushttp://www.blogger.com/profile/04247961311595620558noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3695638627392294013.post-8006081654471880982008-06-29T21:23:00.002+03:002008-06-29T21:28:45.088+03:00Αμνησία<span style="font-family: georgia;">Ξυπνώ απ' το λήθαργο<br />λουσμένος στις αχτίδες του ήλιου.<br />Πότε ήταν μέρα, τελευταία φορά?<br />Είναι άραγε αληθινές<br />τούτες οι χρυσαφένιες ίνες?<br />Πόση ζεστασιά μου χαρίζουν!<br />Πόση γαλήνη!<br />Νιώθω πρωτόγνωρα<br />κι ας ξέρω καλά<br />πως θα χαθούν κι αυτές<br />όπως και τόσες άλλες...<br /></span>poemiushttp://www.blogger.com/profile/04247961311595620558noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3695638627392294013.post-55035679298945848542008-06-22T19:12:00.004+03:002008-06-22T19:29:14.461+03:00Είναι μόνο στιγμές?<span style="font-family:georgia;">Έστειλες πάλι<br />το σύννεφό σου, σκυθρωπό,<br />να δακρύσει<br />πάνω στο πυρωμένο δέρμα μου<br />χαρίζοντάς μου την κάθαρση των επιγείων.<br />Δε σου κρατώ κακία<br />για το απροειδοποίητο του ερχομού σου<br />Δε σου θυμώνω<br />για το σύντομο της επισκέψεώς σου<br />Δεν τρομάζω στην ιδέα<br />της παντοτινής σου λήθης.<br />Μόνο λυπάμαι<br />που δε μου ΄δωσες τη δυνατότητα<br />να ζω για πάντα στη βροχή.<br /></span>poemiushttp://www.blogger.com/profile/04247961311595620558noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3695638627392294013.post-19764459736753201062008-03-27T23:19:00.002+02:002008-03-27T23:26:16.387+02:00Διάλογος μ' ένα αστέρι<span style="font-family: georgia;">-Υπάρχω μόνο για σένα<br />-Τότε έλα κοντά μου<br />-Αν σε πλησιάσω<br /> θα καώ στην ατμόσφαιρά σου<br />-Να κάνω μια ευχή?<br />-Όχι, άφησέ με να σε κοιτώ<br /> από εδώ ψηλά για πάντα!<br /></span>poemiushttp://www.blogger.com/profile/04247961311595620558noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3695638627392294013.post-45491158783061036622008-03-15T17:16:00.002+02:002008-03-15T17:22:00.834+02:00Μια γουλιά<span style="font-family: georgia;"><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_0">Δωσ'</span> μου Θεέ μου<br />μια γουλιά παρελθόν<br />να μεθύσω τη χαρά μου<br />να γιορτάσω τα όνειρά μου.<br />Μόνο μια γουλιά σου ζητώ<br />από τα τόσα ποτήρια<br />που <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_1">γκρέμισα</span> στο πέρασμά μου,<br />όποτε χανόμουν μέσα στο<br /><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_2">γιγάντιό</span> σου επιτραπέζιο.<br /></span>poemiushttp://www.blogger.com/profile/04247961311595620558noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3695638627392294013.post-48447084895909309012008-03-14T17:33:00.002+02:002008-03-14T17:47:10.766+02:00Τέλος?<span style="font-family: georgia;">Κοίταξέ με! Ανεβαίνω...<br />Κάθε σκαλί και μια μαχαιριά στον πόνο μου.<br />Τα σκαλιά πίσω μου <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_0">σβήσανε</span>, σαν<br />τα φώτα της ψυχής μου.<br />Μα αυτή τη φορά θα τα καταφέρω,<br />αυτή τη φορά νιώθω σίγουρος.<br />Θα κλέψω λίγη απ' τη ζωή<br />της θάλασσας και τ' ουρανού<br />και θα αναπνεύσω μαζί με τους αγγέλους.<br />Κοιτώ χαμηλά. Σας βλέπω.<br /><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_1">Μοιάζετε</span> με χιλιάδες τεράστια μυρμήγκια<br />έτσι όπως <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_2">χυμήξατε</span><br />τα <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_3">κατασπαράξετε</span> το γυμνό μου κουφάρι.<br />Φαίνεται τόσο εύκολο.<br />Μπορώ να δώσω ένα τέλος<br />κάτω από τους ήχους<br />της <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_4">φαρμακωμένης</span> μου μουσικής.<br />Να σας αφήσω να παίξετε μαζί μου.<br />Να πάμε αγκαλιασμένοι<br />μια βόλτα στο σκοτάδι.<br />Όχι, δεν μπορώ...<br />Ακολουθώ μια κρύα μορφή και ουρλιάζω!<br />Κανείς δε μ' ακούει.<br />Το χέρι που με στήριζε κόπηκε.<br /><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_5">Σα</span> να σε φίλησα.<br />Σε σταύρωσα και <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_6">σταυρώθηκα.</span><br />Τα όνειρά μου παγωμένα,<br />μόλις βγήκαν από τα πνευμόνια του θανάτου.<br />Σ' ένα καθρέφτη <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_7">αντικρύζω</span> τη δειλία<br />Οι χτύποι της καρδιάς μου<br />την κάνουν χίλια κομμάτια.<br />Μ' ακολουθεί παντού,<br /><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_8">σα</span> να γεννήθηκε στα σπλάχνα μου.<br /></span>poemiushttp://www.blogger.com/profile/04247961311595620558noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3695638627392294013.post-41947152779574469402008-03-13T23:35:00.003+02:002008-03-14T00:04:24.485+02:00Αρχή?<span style="font-family:georgia;">Κοιτάζει πίσω του αγέρωχος<br />το σαγηνευτικό χρώμα του <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_0">τενάγους</span><br />απολαμβάνοντας βέβηλα<br />τον οδυρμό των μικροβίων, που<br /><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_1">υφαίνανε</span> τη δυστυχία του.<br />Θρηνεί μ' ένα <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_2">σαρδόνιο</span> χαμόγελο<br />την εκατόμβη των παθών του.<br />Στον αρχέγονο τούτο διάπλου<br />κουβαλά μόνος<br />μια μυστική διαθήκη.<br />Για πρώτη φορά<br />αφήνει πίσω του τον άρπαγα εαυτό του<br />για να παραλάβει εκουσίως<br />μέσα απ' τη δίνη του χυτηρίου<br />λουσμένα με μύρο<br />τα αρτιγενή του κύτταρα.<br /></span>poemiushttp://www.blogger.com/profile/04247961311595620558noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3695638627392294013.post-65455674523641494202008-03-12T00:22:00.005+02:002008-03-12T00:59:26.173+02:00Σκόρπιες σκέψεις<span style="font-family:georgia;"><br /><span style="font-weight: bold;">Σ' ένα μπαλκόνι<br /><br /></span>Άγγιξα την ευτυχία....</span><br /><span style="font-family:georgia;">Κυρτωμένος απ' το βάρος της χαράς μου</span><br /><span style="font-family:georgia;">βλαστήμησα.</span><br /><span style="font-family:georgia;">Οι θυσίες μου επέστρεψαν <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_0">πληγωμένες</span>,</span><br /><span style="font-family:georgia;"><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_1">ηττημένες.</span></span><br /><span style="font-family:georgia;">Δε θυμόμουν το δρόμο</span><br /><span style="font-family:georgia;">αλλά αναγνώρισα τις φωνές.</span><br /><span style="font-family:georgia;">Ακολούθησα τα ίχνη</span><br /><span style="font-family:georgia;">- τις <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_2">πατημασιές</span> της λύπης.-</span><br /><span style="font-family:georgia;">Στο χορό των αναμνήσεων</span><br /><span style="font-family:georgia;">ήμουν η φωτιά.</span><br /><span style="font-family:georgia;">Αποσύνθεση χωρίς τέλος.</span><br /><span style="font-family:georgia;">Πόνος χωρίς οργή.</span><br /><span style="font-family:georgia;">Μόνο δάκρυα και πηγή η ψυχή μου.<br /><br /><span style="font-weight: bold;">Μια καλοκαιρινή νύχτα<br /><br /></span></span><span style="font-family:georgia;">Η ζωή μου στηριζόταν πάντα</span><br /><span style="font-family:georgia;">στην πλάτη της λέξης, που </span><br /><span style="font-family:georgia;">ενώνει τους ανθρώπους.</span><br /><span style="font-family:georgia;">Μη μου πεις πως ήταν ψέμα.</span><br /><span style="font-family:georgia;">Ακόμα και τώρα άσε με</span><br /><span style="font-family:georgia;">να ζω στο όνειρό μου.</span><br /><span style="font-family:georgia;">Ακριβώς όπως μου το χάρισαν εκείνοι.</span><br /><span style="font-family:georgia;">Συμβατικό και προβλέψιμο.</span><br /><span style="font-family:georgia;">Κι ας μην πετάξω ποτέ ψηλά.</span><br /><span style="font-family:georgia;">Ας μείνω στη γη</span><br /><span style="font-family:georgia;">αναπνέοντας τον αέρα του κλουβιού μου.</span><br /><span style="font-family:georgia;">(Φαίνονται αμυδρά μα είναι σίδερα)</span><br /><span style="font-family:georgia;">Κι εκείνοι <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_3">σκίσανε</span> το δέρμα μου και</span><br /><span style="font-family:georgia;">κλέψανε τα ζωτικά μου όργανα :</span><br /><span style="font-family:georgia;">την οργή, το θυμό, το μίσος...<br /><br /><span style="font-weight: bold;">Κλαίγοντας<br /><br /></span>Κι εκείνοι είστε εσείς, που μου αφήσατε<br />μόνο ένα ηλίθιο χαμόγελο<br />και μια καρδιά που αιμορραγεί.<br />Ματώνει γιατί σας βλέπει να απομακρύνεστε.<br />Που πηγαίνετε?<br />Γιατί φεύγετε μακριά?<br />Πάρτε με μαζί σας<br />ή καλύτερα αφήστε με να σας κοιτώ.<br />Είμαι μολυσμένος, μα δε θα σας πειράξω.<br />Αφήστε με να τραγουδάω!<br />Αφήστε με να πονάω!<br /><br /><span style="font-weight: bold;">Χωρίς λυγμούς<br /><br /></span>Που είναι ο γαλανός ουρανός, που<br /><span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_4">ονειρευόμουν</span>?<br />Που είναι τα παραμυθένια λουλούδια, που<br />στόλιζαν το δρόμο μου?<br />Γιατί <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_5">κλέψατε</span> τις ζωγραφιές μου?<br />Το βιβλίο που διάβαζα<br />μιλούσε για αγάπη.<br />Μα κι αυτό εσείς μου το δωρίσατε.<br />Συγγραφέας ήταν η διαστροφή σας.<br />Κι εγώ στέκομαι πάλι εδώ και περιμένω.<br />Διψώ!<br />Θέλω αγάπη!<br /><br /></span>poemiushttp://www.blogger.com/profile/04247961311595620558noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3695638627392294013.post-43924308419607064572008-03-11T23:53:00.004+02:002008-03-12T00:07:02.587+02:00Γύρνα πίσω !<span style="font-family:georgia;">Δεν ήταν τελικά<br />ο χειρότερός μου εφιάλτης<br />τότε<br />που είδα να πνίγεται<br />ο κόσμος όλος.<br />Ήτανε χθες, που ένιωσα<br />να χάνω κάτι από εσένα.<br />Η στιγμή που δεν αναγνώριζα<br />το βλέμμα σου.<br />Η στιγμή που ούρλιαζα<br />(κλαίγοντας στην αγκαλιά σου)<br />να γυρίσεις πίσω.<br />Πρώτη φορά<br />μου χάρισε τόση ευτυχία<br />ο μισητός ήχος<br />του ξυπνητηριού.<br /></span>poemiushttp://www.blogger.com/profile/04247961311595620558noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3695638627392294013.post-32456697718350325162008-03-09T14:45:00.003+02:002008-03-09T15:08:43.236+02:00Δαλιδά<span style="font-family: georgia;">Σ' αντίκρυσα μέσα στου ονείρου τη σκόνη<br />ικέτευες μόνη για λίγη στοργή<br />μ' αχόρταγο μίσος, που δεν τελειώνει<br />έσπειρες τη θλίψη στου νου μου τη γη.<br /><br />Με τύλιξες μ' ένα αγκαθένιο μετάξι<br />ζωγράφισες πάνω μου ίχνη ενοχής<br />έδεσες γερά την ψυχή πριν πετάξει<br />μάζεψες το αίμα μου γλυκά να γευθείς.<br /><br />Μικρή μου αγάπη, με το άρμα σου έλα<br />και κλέψε με φθόνο τη δύναμή μου<br />τη μάσκα σου φόρα να μοιάζεις με τρέλα<br />φώλιασε ύπουλα μες στο κορμί μου.<br /></span>poemiushttp://www.blogger.com/profile/04247961311595620558noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3695638627392294013.post-1673161811934227832008-02-19T17:16:00.004+02:002008-02-19T17:28:28.948+02:00Τέσσερεις εποχές<span style="font-family:georgia;">Μικρός, όταν χιόνιζε<br />έτρεχα στο παράθυρο<br />κι αναζητούσα στον ουρανό<br />τον μάγο,<br />που μεταμόρφωνε τον κόσμο<br />τόσο απλά.<br />Κι αν σήμερα γνωρίζω<br />πως οι εποχές αποτελούν<br />τη φυσική ροή της γης<br />ψάχνω παντού να βρω<br />τον μάγο<br />που αλλάζει έτσι απλά<br />τις ψυχές των ανθρώπων.<br /><br /><span style="font-style: italic; font-weight: bold;">Καλοκαίρι</span><br />Τα μάτια μου σ' ερωτεύτηκαν.<br />Η ψυχή μου απλά απουσίαζε.<br /><br /><span style="font-weight: bold; font-style: italic;">Φθινόπωρο</span><br />Τα μάτια μου σε κέρδισαν.<br />Η ψυχή μου φυλλορροούσε.<br /><br /><span style="font-weight: bold; font-style: italic;">Χειμώνας</span><br />Τα μάτια μου σε ντρέπονταν.<br />Η ψυχή μου καλυμμένη από χιόνι.<br /><br /><span style="font-weight: bold; font-style: italic;">Άνοιξη</span><br />Τα μάτια μου δακρύζουν γιατί λείπεις.<br />Η ψυχή μου άνθισε κι ένιωσε έρωτας τι σημαίνει.<br /></span>poemiushttp://www.blogger.com/profile/04247961311595620558noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3695638627392294013.post-50459284587600967462008-02-18T15:12:00.005+02:002008-02-19T07:53:20.912+02:00Καθρέφτες<span style="font-family:georgia;"><span style="font-weight: bold;">Περιπλάνηση</span><br /><br />Χρόνια τώρα<br />τριγυρνώ μέσα σ' αυτό<br />το στοιχειωμένο σπίτι.<br />Ποτέ μου δε συνάντησα<br />ανθρώπινες μορφές.<br />Μόνο καθρέφτες<br />αντικρύζω καθημερινά<br />- κάθε λογής -<br />Κάποτε τους φοβόμουν<br />γιατί αντανακλούσαν<br />την όψη μου περίεργα.<br />Τώρα πια στέκομαι εμπρός τους<br />και ξεγυμνώνομαι<br />χωρίς ντροπή<br />χωρίς λογική<br />χωρίς συνείδηση...<br /><br /><span style="font-weight: bold;">Συνάντηση</span><br /><br />Πόσο παράξενος ήταν<br />ο καθρέφτης που ανακάλυψα<br />- τούτο το πρωινό -<br />μέσα στο γνώριμο<br />μα σκοτεινό διάδρομο του υπογείου!<br />Πιο ψηλός από τους άλλους<br />αραχνιασμένος<br />χτυπημένος στο κάδρο του<br />αλλά χωρίς καμιά ρωγμή<br />μες στο γυαλί του.<br />Πιο φωτεινός απ' όλους.<br />Πέταξα τα ρούχα μου<br />με πανικό<br />χωρίς σειρά.<br />Δεν ήθελα να χάσω ούτε λεπτό<br />λες και δε θα προλάβαινα αλλιώς<br />να του χαρίσω τη γύμνια μου...<br /><br /><span style="font-weight: bold;">Φανέρωση</span><br /><br />Βρήκα ένα παλιό κουτί<br />στη σοφίτα<br />κρυμμένο καλά<br />κάτω από τα γέρικα σανίδια.<br />Ποιος μπορεί να άφησε<br />όλα αυτά τα σημειώματα<br />εδώ μέσα?<br />Άρχισα να τα διαβάζω<br />με λαχτάρα.<br />Ήταν γραμμένα με αίμα!<br />Οι γραφικοί χαρακτήρες διάφοροι<br />μα όλα γράφανε τα ίδια λόγια :<br />"Ζω σ' αυτό το σπίτι χρόνια τώρα<br />μα συναντώ μόνο καθρέφτες".<br /><br /></span>poemiushttp://www.blogger.com/profile/04247961311595620558noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3695638627392294013.post-91389429253356581632008-02-15T16:38:00.003+02:002008-02-15T16:45:24.322+02:00Ανώνυμο<span style="font-family: georgia;">Κλεισμένος στο κελί του<br />τόσα χρόνια<br />επιθυμούσε απλά να<br />ζωγραφίζει<br />- τίποτε άλλο -<br />Και τώρα<br />κρατώντας σφιχτά το πινέλο του<br />κλαίει<br />ανήμπορος να θυμώσει που<br />κάποιοι είδανε τις ζωγραφιές του.<br />"Πρέπει..."<br />του είχανε πει, χωρίς να γνωρίζουν<br />ότι δε θα τις αντίκρυζε<br />ποτέ ξανά<br />με το ίδιο αθώο βλέμμα.<br /></span>poemiushttp://www.blogger.com/profile/04247961311595620558noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3695638627392294013.post-60425828589244689022008-02-14T00:15:00.002+02:002008-02-14T00:19:20.036+02:00Λίγο πριν τη χαρά<span style="font-family: georgia;">Τέλειωσέ με!<br />Να μην υπάρξω πια!<br />Σε διατάζω!<br />Τύλιξέ με στο μαύρο σου!<br />Δε σε φοβάμαι πια!<br />Ας υπάρχεις!<br /><br />Αγκάλιασέ με!<br />Να μην ικετεύω πια!<br />Σε παρακαλώ!<br />Δίκασέ με!<br />Δε σε μισώ πια!<br />Ας ικετεύεις!<br /><br />Αγνόησέ με!<br />Να μην υποφέρω πια!<br />Σε προκαλώ!<br />Ελευθέρωσέ με!<br />Δε σ' αγαπάω πια!<br />Ας υποφέρεις!<br /></span>poemiushttp://www.blogger.com/profile/04247961311595620558noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3695638627392294013.post-29014212235081009902008-02-13T22:16:00.003+02:002008-02-13T22:40:18.506+02:00Λίγο μετά τον πόνο<span style="font-family: georgia;">Ουρλιάζουν οι λέξεις,<br />δεν τις ελέγχω πια.<br />Πρώτες στιγμές και<br />η αδράνεια εκτελεί τους νόμους της.<br />Ακολουθεί ο φόβος<br />παγερός, όπως τον θυμάμαι<br />από τα παιδικά μου χρόνια.<br />Οι λυγμοί δεν εμφανίστηκαν.<br />Ίσως φοβήθηκαν<br />μη μου φανερώσουν το τέλος.<br />Τα μάτια μου πνίγονται<br />απ' τη βροχή των αναμνήσεων.<br />Οδηγώ με ραθυμία τις σκέψεις μου<br />μήπως με λυπηθεί ο πόνος.<br />Να 'μαι λοιπόν εδώ<br />μπροστά σου<br />φορώντας τη μάσκα, που μου χάρισες.<br />Δε θέλω<br />(για ακόμη μια φορά)<br />να πληγώσω τα μάτια σου.<br /></span>poemiushttp://www.blogger.com/profile/04247961311595620558noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3695638627392294013.post-81417744152091044642008-01-18T21:10:00.000+02:002008-01-18T22:12:03.171+02:00Μαύρος κύκλος<span style="font-family:georgia;">(απόπειρα 0, δέκα χρόνια πριν...)</span><br /><span style="font-family:georgia;"></span><br /><span style="font-family:georgia;">Στου <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_0">θάνατου</span> την πόλη</span><br /><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_1">γλεντάνε</span> πάλι οι δήμιοι<br />θύματα σέρνουν όλοι<br />σε δίχτυα από ασήμι.<br /><br /><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_2">Γλεντάνε</span> πάλι οι δήμιοι<br />από ηδονή μεθάνε<br />σε δίχτυα από ασήμι<br />αίμα χαρά <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_3">σκορπάνε.</span><br /><br />Από ηδονή μεθάνε<br /><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_4">ποθούνε</span> να γιορτάσουν<br />αίμα χαράς <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_5">σκορπάνε</span>·<br />πίνουν να ξεδιψάσουν.<br /><br /><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_6">Ποθούνε</span> να γιορτάσουν<br />σε τάφο διαμαντένιο<br /><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_7">πίνουν</span> να ξεδιψάσουν<br />σε κύπελλο κλεμμένο.<br /><br />Σε τάφο διαμαντένιο<br />νεράιδες τους κοιμίζουν<br />σε κύπελλο κλεμμένο<br />με αίμα τους ποτίζουν.<br /><br />Νεράιδες τους κοιμίζουν<br />βουβές και οργισμένες<br />με αίμα τους ποτίζουν<br />μες στις πληγές κρυμμένες.<br /><br />Βουβές και οργισμένες<br />στα αυτιά τους ψιθυρίζουν<br />μες στις πληγές κρυμμένες<br /><span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_8">χλομοί</span> τις αντικρίζουν.<br /><br />Στα αυτιά τους ψιθυρίζουν<br />οι κόρες των θυμάτων<br /><span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_9">χλομοί</span> τις αντικρίζουν<br />οι δήμιοι αισθημάτων.<br /><br />Οι κόρες των θυμάτων<br />στου <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_10">θάνατου</span> την πόλη<br />τους <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_11">δήμιους</span> αισθημάτων<br />φιλούν μ' ένα πιστόλι.poemiushttp://www.blogger.com/profile/04247961311595620558noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3695638627392294013.post-28407608426266829552008-01-15T00:02:00.000+02:002008-01-15T00:27:53.774+02:00Εμπόριο αξιοπρέπειας<span style="font-family:georgia;">Μα ασφαλώς!</span><br /><span style="font-family:georgia;">Εσένα δε σε υπολόγισε</span><br /><span style="font-family:georgia;">κανείς τους</span><br /><span style="font-family:georgia;">σ' εκείνη τη συνάντηση.</span><br /><span style="font-family:georgia;">"Θα αλλάξουμε τον κόσμο"</span><br /><span style="font-family:georgia;">συμφώνησαν.</span><br /><span style="font-family:georgia;">"Θα διώξουμε τη φτώχεια,</span><br /><span style="font-family:georgia;">τον πόνο, την αδικία,</span><br /><span style="font-family:georgia;">το κακό."</span><br /><span style="font-family:georgia;">"Θα διώξουμε, θα διώξουμε..."</span><br /><span style="font-family:georgia;">Και να' σαι σήμερα εδώ∙</span><br /><span style="font-family:georgia;">στέκεσαι απέναντί μου</span><br /><span style="font-family:georgia;">καρτερικά,</span><br /><span style="font-family:georgia;">υποτιμητικά,</span><br /><span style="font-family:georgia;">απλώς επειδή δε σκέφτηκαν</span><br /><span style="font-family:georgia;">οι άθλιοι σοφοί</span><br /><span style="font-family:georgia;">πως διώχνοντάς τα όλα,</span><br /><span style="font-family:georgia;">θα φεύγανε τελικά κι οι</span><br /><span style="font-family:georgia;">άνθρωποι</span><br /><span style="font-family:georgia;">γυρεύοντάς τα κάπου αλλού</span><br /><span style="font-family:georgia;">(άθελά τους, ίσως)</span><br /><span style="font-family:georgia;">για να αποδείξουν εν τέλει</span><br /><span style="font-family:georgia;">στους "σοφούς"</span><br /><span style="font-family:georgia;">ότι αρκούσε μόνο</span><br /><span style="font-family:georgia;">να κρατήσουν... κάτι.</span><br /><span style="font-family:georgia;">Κάτι που διώχθηκε</span><br /><span style="font-family:georgia;">ανάμεσα στα άλλα</span><br /><span style="font-family:georgia;">σαν άχρηστο.</span>poemiushttp://www.blogger.com/profile/04247961311595620558noreply@blogger.com2