Μεταμφιεσμένη κατάρα
στο θεατρικό ενός εφιάλτη.
Θολή εικόνα
στους δρόμους που περπάτησα.
Πνιγμένη ανάμνηση
μες στα δάκρυα που εξατμίστηκαν.
Ηχώ που σβήνει βασανιστικά
στους γκρεμούς που σκαρφάλωσα.
1 Δεκ 2008
Μοιάζεις με...
Αναρτήθηκε από
poemius
στις
17:58
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου