Καθρέφτες

Περιπλάνηση

Χρόνια τώρα
τριγυρνώ μέσα σ' αυτό
το στοιχειωμένο σπίτι.
Ποτέ μου δε συνάντησα
ανθρώπινες μορφές.
Μόνο καθρέφτες
αντικρύζω καθημερινά
- κάθε λογής -
Κάποτε τους φοβόμουν
γιατί αντανακλούσαν
την όψη μου περίεργα.
Τώρα πια στέκομαι εμπρός τους
και ξεγυμνώνομαι
χωρίς ντροπή
χωρίς λογική
χωρίς συνείδηση...

Συνάντηση

Πόσο παράξενος ήταν
ο καθρέφτης που ανακάλυψα
- τούτο το πρωινό -
μέσα στο γνώριμο
μα σκοτεινό διάδρομο του υπογείου!
Πιο ψηλός από τους άλλους
αραχνιασμένος
χτυπημένος στο κάδρο του
αλλά χωρίς καμιά ρωγμή
μες στο γυαλί του.
Πιο φωτεινός απ' όλους.
Πέταξα τα ρούχα μου
με πανικό
χωρίς σειρά.
Δεν ήθελα να χάσω ούτε λεπτό
λες και δε θα προλάβαινα αλλιώς
να του χαρίσω τη γύμνια μου...

Φανέρωση

Βρήκα ένα παλιό κουτί
στη σοφίτα
κρυμμένο καλά
κάτω από τα γέρικα σανίδια.
Ποιος μπορεί να άφησε
όλα αυτά τα σημειώματα
εδώ μέσα?
Άρχισα να τα διαβάζω
με λαχτάρα.
Ήταν γραμμένα με αίμα!
Οι γραφικοί χαρακτήρες διάφοροι
μα όλα γράφανε τα ίδια λόγια :
"Ζω σ' αυτό το σπίτι χρόνια τώρα
μα συναντώ μόνο καθρέφτες".