Ξυπνώ απ' το λήθαργο
λουσμένος στις αχτίδες του ήλιου.
Πότε ήταν μέρα, τελευταία φορά?
Είναι άραγε αληθινές
τούτες οι χρυσαφένιες ίνες?
Πόση ζεστασιά μου χαρίζουν!
Πόση γαλήνη!
Νιώθω πρωτόγνωρα
κι ας ξέρω καλά
πως θα χαθούν κι αυτές
όπως και τόσες άλλες...
29 Ιουν 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
"Πέρνα και συ όπως πέρασαν και οι άλλες" "Αγγελάκας".
Όσοι περνούν τη χώρα της απόγνωσης παθαίνουν αμνησία" " Άτζελα".
Δημοσίευση σχολίου