Αρχή?

Κοιτάζει πίσω του αγέρωχος
το σαγηνευτικό χρώμα του τενάγους
απολαμβάνοντας βέβηλα
τον οδυρμό των μικροβίων, που
υφαίνανε τη δυστυχία του.
Θρηνεί μ' ένα σαρδόνιο χαμόγελο
την εκατόμβη των παθών του.
Στον αρχέγονο τούτο διάπλου
κουβαλά μόνος
μια μυστική διαθήκη.
Για πρώτη φορά
αφήνει πίσω του τον άρπαγα εαυτό του
για να παραλάβει εκουσίως
μέσα απ' τη δίνη του χυτηρίου
λουσμένα με μύρο
τα αρτιγενή του κύτταρα.