Πλησίασε!
Σε παρακαλώ.
Πολιόρκησε την καρδιά μου
όπως παλιά....
Διώξε κάθε μελαγχολική μορφή.
Αγκάλιασέ με.
Με πάθος
όπως παλιά....
Μη μ' αφήνεις στο σκοτάδι
να αναζητώ τα βήματά σου.
Κράτησε το χέρι μου
όπως παλιά....
Σβήσε τα σημάδια της απειλής.
Κρύψε την αδιαφορία.
Χάρισέ μου τα χείλη σου
όπως παλιά....
Μόνο για μια φορά∙
να κυλήσει στις φλέβες μου η ευτυχία
συγκεντρωμένη σε μια στιγμή.
Ίσως να είναι
η τελευταία φορά....
8 Ιαν 2008
Τελευταία φορά
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Ελπίζω poemius, να μην κρύβεται πίσω από τον τίτλο η "τελευταία φορά" που γράφεις κάτι...
(όλοι το περνάμε αυτό, συνήθως όταν μια περίοδος της ζωής μας φεύγει ανεπιστρεπτή...πάντα αναπολούμε τις πιο ξέγνοιαστες στιγμές μας...τον πρώτο καιρό του έρωτά μας...που όπως κι αν το νοιώθει κανείς, δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν θα ξαναζήσουμε το ίδιο.Πάμε γι΄άλλα...)
'Εστω για μόνο μια φορά...
Αυτό είναι υπόσχεση?
Δημοσίευση σχολίου