3 Ιαν 2008

Ευχή

Πόσο αλλόκοτα γυρίζουν
στο μυαλό μου οι εικόνες!
Μπερδεύονται
στα δίχτυα του χρόνου
και τον παρασέρνουν μαζί τους.
Μακάρι να μπορούσα
να αγκαλιάσω τις πιο φωτεινές
και να αφήσω τις άλλες
πίσω μου
μέσα σ' ένα βαθύ πηγάδι
να μην τις δω
ποτέ ξανά!

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τι περίεργη ευχή.Τότε όμως θα ξεχνούσες όσα σου έμαθαν αυτές...και ίσως νά΄πρεπε να τις ξαναζήσεις...
ή μια άλλη εκδοχή λέει, πως καποιος που τό΄παθε αυτό(πραγματοποιήθηκε δηλ. η ευχή του αυτή)τριγυρνούσε όλη μέρα σαν χαζοχαρούμενο...
Εκτός κι αν απλώς θες να προκαλέσεις τον αντίλογο,poemius,(η τρίτη εκδοχή)τότε να το καταλάβω...

Ανώνυμος είπε...

Κάποια μέρα όμως θα διψούσες να πιεις κρύο νερό και θα έριχνες στο πηγάδι τον κουβά. Και έτσι με τη μορφή νερού, οι εικόνες, θα έμπεναν πάλι σου, για να ξεπλύνουν συναισθήματα και πάθη.