Έκφραση Δειλίας

Ψάχνω λέξεις
να σκορπίσω την εκκωφαντική σιωπή
να φωτίσω τις σκιές που με πνίγουν.
Γύρω μου
μάτια και ψυχές (ψυχές?!)
παίζουν μαζί μου κρυφτό.
Με χλευάζουν που προσπαθώ
να πείσω τον αετό να
λυπηθεί το πρόβατο
να δείξω στις όρνιθες
πως λύνονται οι εξισώσεις
να μάθω στο φίδι
πως να γλυκάνει το δηλητήριο
να διδάξω στην αλεπού
την εντιμότητα.
Με χλευάζουν και με περιγελούν.
Κι εγώ?
Κρύβω το πρόσωπό μου
και τρέχω!
Τρέχω με όλη τη δύναμή μου
-την ανύπαρκτη-
σα φοβισμένο νήπιο
που ορμάει στην αγκαλιά
της μητέρας
λες και τελειώνει εκεί ο κόσμος.
Θέλω να κρυφτώ
για πάντα
σε τούτη την άκρη
να χαθώ για πάντα
σε μια αγκαλιά
εγώ, ο θεός μου και οι πλανήτες μου.
Να πάω σε ένα σύμπαν μακρινό
Να μην ξαναδώ ποτέ μου θηρία....