2 Δεκ 2007

Σήμερα ξέχασα το όνομά μου

"Δώδεκα και μισή. Πως πέρασε η ώρα.
Δώδεκα και μισή. Πως πέρασαν τα χρόνια!"
(Κ.Π.Κ)

Κι αν φύγανε τα πρώτα πουλιά
κι αν πέσανε τα πρώτα φύλλα
δε φοβάμαι!
Κι αν έσβησε τα φώτα του ο ήλιος
κι αν φάνηκε μακριά η σελήνη
δε φοβάμαι!
Ξέρω ότι όλα θα ξανάρθουνε
σαν εποχές, σαν ημέρες.
Μόνο οι στιγμές χάνονται
γι'αυτό φοβάμαι
που δε θα τις ξαναδώ!

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Θα τις δεις το καλοκαίρι που παίζουν όλο επαναλήψεις.
Εσύ χάνεις άλλα και άλλα (delta)τις στιγμές σκεφτεσαι.

Ανώνυμος είπε...

Να φας ξέχασες??

Ανώνυμος είπε...

Όλα τα λεφτά είναι ο τίτλος εδώ φίλε μου.Ανέδειξε το έργο.

poemius είπε...

Λέτο κι αυτά που λες ότι έχασα (delta) στιγμές ήταν. Και μάλιστα από τις πραγματικά μοναδικές της ζωής μου.

poemius είπε...

Ελπίζω penaki να μη σου κατέστρεψα τη φαντασία με την επεξήγηση που σου έδωσα, όμως τι να κάνω? αυτή είναι η αλήθεια...