"Χιλιάδες πρόσωπα, χιλιάδες φωνές, χιλιάδες αγκαλιές....
....χιλιάδες οι στιγμές, που νιώθω μόνος."
Σιωπή και θρήνος
διαδέχονται
την ήττα των ονείρων μου.
Παγωμένα χείλη
βαλσαμωμένες ματιές
τα λάφυρά μου.
Κάτω απ' τη στάχτη
ανασύρεται ζωντανός
ένας εφιάλτης :
Κάποιο αστέρι
που είχε την τύχη
να ονομάζεται πλανήτης
-περιστρεφόμενος γύρω απ' τον ήλιο-
εκλιπαρεί το φως
να μην τον ξεχάσει
να μην τον αφήσει
και πάλι μόνο.
7 Δεκ 2007
Στιγμές μοναξιάς
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Καλημέρα φίλε
...καλημέρα ήλιε.
-ο εφιάλτης θα μπορούσε να είναι λιγότερο αναλυτικός...
δηλ.
...εκείνος ο πλανήτης
εκλιπαρεί το φως
να μην τον ξεχάσει
να μην τον αφήσει
μόνο του.
...το μυστήριο αφήνει χώρο στη φαντασία...ξέρω ίσως να σ΄αρέσει η λέξη αστέρι και φοβόσουν μην ''τη σβήσει το φως''
Σε ψάχνουν οι "trendy".
Όταν πέσουν τα φώτα σε έκεινο το αστεράκι τότε θα λέει "σβήστε μου τα φώτα, σβήστε το φεγγάρι, να μην βρω τον δρόμο να γυρίσω πίσω.."(μητροπάνος)ή αλλίως ζήβα τα όλα
Λέτο, θα μπορέσει όμως το αστεράκι να βρει άλλον ήλιο ή θα χαθεί για πάντα στο σκοτάδι?
penaki, ο πλανήτης είναι ετερόφωτο ουράνιο σώμα που περιστρέφεται γύρω από έναν ήλιο. Εκεί έγκειται η διαφορά του από ένα κοινό αστέρι γι' αυτό και το τονίζω ιδιαίτερα.
Δημοσίευση σχολίου