Νοσταλγία

Σβησμένα κεριά απέμειναν
απ' τη γιορτή της καρδιάς μου.
Αραχνιασμένες θύμησες
κρεμασμένες στις γωνιές του μυαλού
απλά για να υπενθυμίζουν
την ύπαρξη της ευτυχίας.
Τη βουρκωμένη ατμόσφαιρα
αναστάτωσαν οι δροσοσταλιές
ανεκπλήρωτων ονείρων,
που σέρναν πίσω τους
δυο υπνωτισμένα πουλιά.
Έσφιξαν γερά στα νύχια τους
τους χαμηλωμένους μου ώμους
και με ταξιδέψανε στη χώρα τους
-τη χώρα των αναμνήσεων-.
Ευχήθηκα να ξαναζήσω τις στιγμές
που στείλαν την ψυχή μου στον παράδεισο :
μια βραδιά συντροφιά με τον άγγελό μου
ένα βλέμμα αγάπης
μια νέα αρχή
ένα ταξίδι στη χώρα του έρωτα
μια νοερή βόλτα στα σύννεφα
ένα δάκρυ χαράς, που κύλησε για μένα.
Αλλά ένιωσα τον πόνο φρικτό
όταν έμαθα
πως κάποτε ο χρόνος ήταν χείμαρρος
τον οποίο μεταμόρφωσε μια μάγισσα
για να εκδικείται τους ανθρώπους.