27 Δεκ 2007

Σκακιέρα

Πάνω σε μερικές δεκάδες
ασπρόμαυρα τετράγωνα
εκτυλίσσεται η μάχη του έρωτα.
Συναισθήματα κρυμμένα καλά
μες σε πανύψηλους πύργους.
Στιγμές και εικόνες που καλπάζουν άλογα
πάνω σε μαύρους και άσπρους ίππους.
Εμπειρίες στο ρόλο των τρελών
που ανοίγουν το δρόμο προς τη νίκη.
Πάντα στην πρώτη γραμμή
τα λόγια
πρόθυμα να θυσιαστούν φθηνά
και ικανά να αιχμαλωτίσουν για πάντα.
Η βασίλισσα λογική -δυνατότερη όλων-
στέκει εξ αρχής πλάι στο βασιλιά
έτοιμη να εξοντώσει κάθε τι
υπερβατικό.
Κι ο έρωτας μένει βουβός
μπροστά σε τόσες στρατηγικές και μάχες,
μπροστά σε τόσα θύματα,
αδυνατώντας να τους εξηγήσει
ότι η πραγματική νίκη είναι
η ανακωχή.

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΥΠΟΚΛΙΣΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ. . .

psarog είπε...

Ίσως το πιο δυνατό από όλα. Βέβαια, σου είπα πως το τέλος φαίνεται λίγο πρόχειρο-ακατάλληλο-αδύναμο, δε ξέρω. Κάτι δε μου κολλάει στην "ανακωχή". Παρόλα αυτά, με συγκίνησε...
Μπορώ να σου στείλω και μια εξαιρετική φωτογραφία για να το συνδυάσεις :P

Ανώνυμος είπε...

Αφού συμφωνήσω με τον φίλτατο psarog κατα τα πάντα,ίσως το μόνο που θα μπορούσα να προσθέσω είναι η "αυτοθυσία" (που μέσα σε μια μάχη αυτοάμηνας και εγωιστικής επικράτισης ο παραλογισμός του έρωτα μεταμορφώνει τον μαχητή σε εν δυνάμη αυτόχειρα) αντί ίσως της "ανάκωχής" που μάλλον λόγω του ότι παραπέμπει σε κάτι σαν "συμβιβασμό"μια ερωτευμέμη ύπαρξη...όπως... ξνερώνει.Όπως και να το κάνουμε.Εκτός κι αν αυτό είναι ο στόχος σου poemius.Να μας προσγηώσεις απότομα στην πραγματικότητα του γάμου.


"...σχέση ρουτίνας και πλήξης τρελής,σχέση ταπείνωσης και προσβολής πώς το αντέξαν μπαμπάς και μαμά ...
...σχέση διαψεύσεων,σχέση πληγών,πλάτη με πλάτη κι οι δυό οκλαδών...
...σχέση του γάμου του συμβιβασμού,μα το ρεφρέν ανεβαίνει αλλού...(για να μην απογοητεύονται οι παντρεμένοι...)(αφιερωμένο στην Κ. του poemius)
...σ΄αγαπώ σε παντρεύομαι,σ΄αγαπώ σ΄ονειρεύομαι,σ΄αγαπώ είμαι παιδάκι σου,μια φωτιά στο καθρεφτάκι σου...
...σ΄αγαπώ, μάτια , ξανθά μαλιά,σ΄αγαπώ χείλη ρόδινα,
πορφηρά,μεταξοτά παντού ,του ουρανού και του προσώπου αυτού."

(με αγάπη Δ.Σ.)

Ανώνυμος είπε...

Νομίζω πως είναι από τα καλλίτερά σου. Μόνο που την "ανακωχή" και τον "έρωτα" τα χωρίζει, κατά τη γνώμη μου, η άβυσσος.

poemius είπε...

Μάλλον την εκλάβατε πολύ λάθος την ανακωχή, γι' αυτό κοντεύω να φάω και ξύλο. Χρησιμοποίησα τη λέξη αυτή για να ανατρέψω πλήρως τον τίτλο (μόνο ανακωχή δεν μπορείς να κάνεις σε έναν αγώνα σκάκι) για να τονίσω πόσο λάθος είναι να αντιμετωπίζεται ο έρωτας ως μάχη. Δε χρειάζονται μάχες και θύματα. Μόνο αγάπη...

Ανώνυμος είπε...

" Θα σου χαρίσω τους πύργους μου, τώρα ποιά δεν πυροβολώ τους φίλους μου..." (Αδρεάτος, Σειρά Λόγω τιμής)
".. Ηρώ η ανθρωποφάγος..." (το είπε ο junior Κούρκουλος, από την ίδια σειρά)
" Οι σόφοι άνθρωποι ξέρουν να συμβιβάζονται" (Γκάντι, ταινία)
" Μου λές συμβιβάσου κι εγώ συμβιβάζομαι" (Μαργαρίτης Γ.)